-
1 utracić wzrok
растратить зрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utracić wzrok
-
2 utracić
глаг.• потерять• утратить* * *utrac|ić\utracićę, \utracićony сов. kogo-co потерять, утратить кого-что; лишиться кого-чего;\utracić wzrok потерять зрение; \utracić wiarę утратить веру; \utracić zdolność do pracy утратить трудоспособность; \utracićił władzę w nodze, w ręce у него отнялась нога, рука
+ stracić* * *utracę, utracony сов. kogo-coпотеря́ть, утра́тить кого-что; лиши́ться кого-чегоutracić wzrok — потеря́ть зре́ние
utracić wiarę — утра́тить ве́ру
utracić zdolność do pracy — утра́тить трудоспосо́бность
utracił władzę w nodze, w ręce — у него́ отняла́сь нога́, рука́
Syn: -
3 utrącić
глаг.• потерять• утратить* * *utrac|ić\utracićę, \utracićony сов. kogo-co потерять, утратить кого-что; лишиться кого-чего;\utracić wzrok потерять зрение; \utracić wiarę утратить веру; \utracić zdolność do pracy утратить трудоспособность; \utracićił władzę w nodze, w ręce у него отнялась нога, рука
+ stracić* * *utrącę, utrącony сов.1) отколо́ть, отби́ть2) разг. отклони́ть, провали́тьutrącić propozycję (wniosek) — провали́ть предложе́ние
utrącić czyjąś kandydaturę — отклони́ть чью́-л. кандидату́ру
См. также в других словарях:
utracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utracićcę, utracićci, utrać, utracićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} zostać czegoś, kogoś pozbawionym; przestać coś posiadać, czymś dysponować, charakteryzować się; zaprzepaścić coś, stracić, postradać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utracić — dk VIa, utracićcę, utracićcisz, utrać, utracićcił, utracićcony «zostać pozbawionym czegoś; przestać coś mieć, czymś się odznaczać; postradać, stracić» Utracić pamięć, siły, wzrok, zdrowie. Utracić majątek. Utracić sławę, szczęście. Utracić… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
